Μια καινούρια σχολική χρονιά αρχίζει ξανά. Αυτό που εύχεται κάθε εκπαιδευτικός αυτές τις μέρες είναι να πάρει μια καλή, ήσυχη τάξη που θα μπορεί να εργαστεί με τους μαθητές και να αποδώσει στο μέγιστο βαθμό η προσπάθειά του να την κάνει καλύτερη. Εύχεται ακόμη να μην υπάρξουν δυσάρεστα απρόοπτα κατά τη διάρκεια της χρονιάς αλλά μόνο ευχάριστες εκπλήξεις από την πλευρά των μαθητών.
Μια καλή ήσυχη τάξη… Ακούγεται λίγο αντιπαιδαγωγικό! Υπάρχει λοιπόν ποιοτικός διαχωρισμός τάξεων; Και τι γίνεται στην περίπτωση που οι εκπαιδευτικοί επιλέγουν συγκεκριμένες τάξεις και μένουν στα αζήτητα κάποιες άλλες; Τότε αναλαμβάνει ο διευθυντής του σχολείου να λύσει το πρόβλημα επιστρατεύοντας τις αρχηγικές του ικανότητες και στοχεύοντας στο φιλότιμο των πιο "φιλότιμων" εκπαιδευτικών.
Οι γονείς με τη σειρά τους αγωνιούν. Ποιος δάσκαλος θα πάρει τα παιδιά τους; Θα είναι εξίσου καλός με τον περσινό; Θα τους δίνει φυλλάδια στο σπίτι; (Αυτό για τους γονείς είναι συνήθως το κριτήριο για την αξία του δασκάλου.) Και περιμένουν την ημέρα του αγιασμού στα σχολεία να ακούσουν από το μικρόφωνο το μοίρασμα των τάξεων.
Η χρονική περίοδος 1-12 Σεπτέμβρη πιστεύω πως κρύβει αρκετό άγχος για όλους. Υπάρχει πάντα μια διάχυτη ανησυχία η οποία φεύγει όταν μπούμε στη ρουτίνα της καθημερινότητας και ξαναβρούμε τους ρυθμούς μας. Ως τότε, λοιπόν, υπομονή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου